Simsiyah Şiiri - Mehmet Alperdem

gözlerdeki çocuksu ışık
verince zor kaptığı yeri
basit sırıtışlara
kahkahalar geçirdiği operasyonla
dönüştükçe yabanıl seslere
ağırlaştıkça yaşam
ya da yük sanıldıkça
üzerimizdeki her şey
gider siyah atlar bir başka iklime
siyah pelerinli şövalyeleriyle
yeni sevilere yer bulmak için
o seviler ki çoktan bırakmıştır mavileri
hakileri
siyahın gizeminde
bilinmezinde
uzaklar da hep siyahtır zaten
ve dediği gibi bir ünlü çizerin
-adını anımsayamadım bağışlasın beni-
siyah demek karanlık demek değildir
çünkü o da gün ışığında bir renktir
gel bugün siyahlaşalım
ve caz takılalım dumanlı salonlarda
şişman bir zenci kadının
tınılarında yitip gidelim
çıkıp ayın yer çekimsiz yüzeyine
siyahtan seyredelim
uzayın incisini
kocaman dertlerine
kocaman sevgilerin
bir de oradan bakalım
Haşim olup biraz da
göl saatlerinde
vuralım gece yarısını
bugün siyahlaşalım
ama kararmayalım
sadece siyahlaşalım
simsiyah olalım