Şimşir acım Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

şimşir acım

şimşir acım
en güzel gövdeli ağacım.
verdikçe güzelleşen bal yapan arım.
dilinin kıvılcımı ateş tutuşturdu ağzımda, nefesim yandı.
ozanım, hazinem derttir benim göğsümde dağlaşan.
bedehşan yakutunun toprağısın başıma taçsın.
kendi içim söyler bunu göz ile sevişelim ilk.
ayrılık derdiği içindir aşk ile acı gizdaştır.
gölgen olsaydım peşinde dolaşsaydım'
uzalıp kısalıp illede ayak altın kalsaydım.
acı ile hasret gönlümün kalımlısıdır,
kızıl ağızlı iki güldür ki göğsün gövdenin en alımlısıdır.
yaralarım hasret yaprağıdır o göğsün güllerinin.
benlerin incidir asılıdır gerdanına.
göz yaşlarım asılsaydı yerlerine,
gözlerimden olmayı yeğlerdim benlerin alımına.
o iki gülün belcesinde yok olmaktır muradım.
gül yanağını göğüs ucunda unutmuş fügürlerini leblerinde.
iki lebin birbirine değdiğinde gönlüm arzu depreminde.
tazelenir sen her güldüğünde, gülüşünde.
nazlıdır o güllerin en dirim bahar dalı.
kehribar yüzün güzellik dağından doğan aydır.
zülüflerince darmadağınım,
o güllerinin perişan bülbülüdür dilim.
hazemim.
beni de inci gibi taşısaydınya gerdanında benlerin gibi..