Sımsıkı Yapıştın En Sosyalist Bunalımlarıma

sıyrılıp geçtin tüm tereddütlerimden. düşmedin!
ne yaptıysam düşmedin dilimin ucundan…

şehveti üstümüze örttüğümüz geceden beri seviyorum seni.
dudaklarımın sağ ayak serçe parmağını konuk ettiği, bedenlerimizin helalleşmesinin günah sayıldığı geceden beri…

sabrımızın sınırında seviştik seninle,
suçlarımıza; teslimiyetimizin cüretkârlığı ve emir kiplerini kuyruk sokumundan bıçaklamamız da eklendi.

sımsıkı yapıştın en sosyalist bunalımlarıma, hâla başkasına aitken soyadın, iyi düşün kadın…

ya gel,
ya da ben düşüncelerimin final sahnesinde alt kimliklerimden birine bürünüp, defolup gidiyorum.

unuttum, neydi adın…