sallarken dallarını ağaç,
git dercesine.
nasıl da tutunurdu sıkıca
yaprak...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Ve güze dönünce mevsim
nasıl da yüzünü döker yere
damla damla ağlayarak...
......Dayanamadım, eşlik ettim nacizane..
Kutlarım.
yaprak dala sarılır
dalın kökü toprağa sarılır
toprak suya ulaşır
su hayata kavuşturur...
yüreğine kalemine sağlık
kısa ve öz derin bir söz...
sevgilerimle yusuf ter
Merhaba Latife hanım. başarılar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta