Şimşekten Artakalan Şiiri - Yasemin Günay 2

Şimşekten Artakalan

Öylesine bir gündü,her şey mecrâsındaydı
Önde serin revaklar,Boğaz arkasındaydı
En muhteşem haliyle,o gün gene İstanbul,
Sultanahmet Camii’nin avlu kapısındaydı

Eksik olan tek sendin ve saçtığın ışıktı
Yokluğundan, gözlerim geceye alışıktı
Şimşek gibi âniden çakıverdin zihnimde
Anlaşılması zordu,her şey çok karışıktı

Zaman geçti aradan,hayat gene sıradan
Gülümsüyor İstanbul,revakların ardından
Geçen zamanla sen çok değiştin anlaşılan
Şimdi bir kıvılcımsın, şimşekten artakalan

Yasemin Günay şiirleri