son oturduğumuz bank varya
az önce ordan döndüm eve
hayallerim düşlerim ellerimde
birses bir ışık hadi dedi tamam
artık gitmeliymişim buralardan
hazır degildim ama biten zamanmış
bir umutla başlayıp
akıp giden zamanla
özlem ve hasrete koşan
sonu yoksa sevdanın boşver
dönmek istemem geri asla
diyorum ki yok böyle bir şey
yollarıma gölgeler düştüğünde anladım
bir günün daha yok olup gittiğini
karanlıklarımda mum yoktu yalnızdım
korkularım bile korkardı düşlerimden
sabahlar umut değildi hayallerime
yalnızlığımla düşecektim yollara
ben diyorum
kanatlanıp giderken
uzun süren bu misafirlikten
vedalaşamadan
helallık almadan gönüllerden
bir rüya sanki uyudum
elimize verilen defter
hayatımız bizim
yaşamak için
açtığımız her sayfa
beyazdır,
malesef bize aittir
hayata bir çiçek olarak başlasaydık
ne degişirdi fark olarak
hayatların renklerinden başka
bir kökten fışkıran goncalar
gençliğin çılgın hayalleri değilmi
yaprak yaprak kocaman çiçekler
neye koşuyoruz
çalışıyoruz seviyoruz
her günü gözü kapalı
hep harcıyoruz
bir güne ulaşmak için
emekliyor day duruyor
bir rüyamıydı
bilemedim
bir nasihat var kulaklarımda
bir ihtiyar belli belirsiz
sakın ha bırakma
bulursan ekin sarısı
çok eskiden diye başlarız
ne zaman yaş ellilere varınca
günler güneşliydi yağmurlar olmadan
geceler yıldız doluydu bulutlar yokken
nasılda çalışırdık şimdikiler tembel
çiçekler vardı dalında elmas tomurcuklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!