Simitçi Kız Şiiri - Erdem Kaan

Bir simitçi kız gördüm;
Otobüs durağının yanında.
Tezgahında susamlar;
Önünde insanlar...

Bıraktı tezgahı babasına,
Döndü arkasındaki reklama;
Telefon vardı o kağıtta.
Dokundu tuşlarına.

Çok beğendim o halini.
Bir telefon yarattım ona;
Kafamda.
Geçerken yanından; bırakıverdim cebine.
Hayal ettim onu bulduğunu;
Mutlu olduğunu...
Gülümsedi...
Dokundu telefonun tuşlarına