Simitçi Çocuk Şiiri - Kağızmanlı Mehmet ...

Yola çıktım
Bir kalabalık bir kalabalık
Toplanmışlar birisinin başına
Belli ki yine bir trafik kazası
Yerde yatan bir kişi var
Kim olduğunu göremiyorum
Yaklaşıyorum korka korka
İçim titriyor kim diye
Az sonra yerde simitler görüyorum
Yarısı tepside yarısı yerlere saçılmış
Anlıyorum ki bir simitçiye çarpmış araba
Acaba kim kaç yaşında
Göremiyorum kalabalıktan
Beş on dakika sonra bir ambulans geliyor
Görevlilerin sedye üzerine
Bindirdikleri çocuğu görüyorum
On yaşında ya var ya yok
Üzüntüm bir kat daha artıyor
Zavallıcık bu küçücük yaşında
Ekmek parasını kazanırken
Çarpıyor ona bir sorumsuzun arabası
Çarpanı göremiyorum
Arabanın fiyakasına bakılırsa
Büyük ölçüde baba parası yiyen
Bir züppeden başkası değil
Birisi on yaşında evine ekmek almak
Ailesine katkıda bulunmak için çıkmış yola
Diğeri ise fiyaka yapmak caka satmak için
Pervasızca bu yollarda
Ambulans yaralı çocuğu götürürken
Bir başka çocuk görüyorum
Yerdeki simitleri topluyor ağlayarak
Ya kardeşi ya da arkadaşı simitçinin
Kalabalık dağılırken gözüm
Karşı pencereden bakan bir kadına ilişiyor
Hüngür hüngür ağlıyor zavallı
Çocuğun hiçbir şeyi olmadığı apaçık
Ama belli ki o da bir anne
Onun da çocukları var evde ya da sokakta
Oldu olası dayanamam gözyaşlarına
Benimde gözlerim doluyor
İçim burkuluyor acı duyuyorum
Hep ambulanstaki
Simitçi çocuğun ailesini düşünüyorum
Belki de bu akşam aç kalacaklar
Bekledikleri ekmek parasını
Eve götüremediği için simitçi çocukları
Ve belki de daha baskın gelecek
Çocuklarının acısından
Hastaneden istenecek masraf parası