Tazemi taze simitleri vardı,
Hep küçük bir sepette taşırdı.
Bir çift ayakkabı içindi herşey,
Okuyup büyük adam olacaktı.
Yorgun simitçi bir çocuk vardı,
Bir tek oyun bilir onu oynardı,
Taptaze simitlerini satardı,
Soğuktan moraran elleriyle.
Küçük sepetinden arta kalanlar,
Yitip giden kaybedilen umutlarıydı.
Gözlerinde saklıydı, gerçek adı,
Bir simitçi çoçuk vardı, adı Umut!
Küçük bedeninde büyük yüreğiyle,
Her zaman güzel hayaller kurardı.
Annesine verilmiş bir sözü vardı,
Okuyup, büyük adam olacaktı.
Sevgi dolu bir çift gözü vardı,
Bir o kadar buğulu sesi.
Dilinden düşürmediği tek şarkı,
Simitçi...simitçi....simitçi...
Kayıt Tarihi : 20.5.2012 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/20/simitci-cocuk-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!