Simidimi ve Düşlerimi Paylaştım Martılar

bilirsin
bir İstanbul'dan vazgeçemem
bir de senden

şu koca şehrin yalnızlığında
bir tek martılar vardı
seni anlatıp avunduğum
uykusuz gecelerimin sabahında
simidimi ve düşlerimi bölüştüğüm
bir tek martılar

zaman, zaman
kulak kesilirdi deniz
sözüm ona dinlerdi habersiz
ben senli düşlerimle coştukça
deniz de martılar da coşar
hüzünlendiğimde
deniz de martılar da susardı

neden yok bu sabah martılar
İstanbul'dan da benden de
vaz mı geçtiler ne
bilirim oysa severlerdi
severlerdi simide düşlerimi katık etmeyi
deniz bir başka mahzun bu sabah
bilmediğim bir şey mi var acaba
çok tuhaf
düşlerimi de hatırlamıyorum üstelik

anımsadığım tek şey var
ben hala
İstanbul’u da
seni de
seviyorum