Simgeler... Şiiri - Mehmet Çoban

Zeytinden bir dal
Koparıldı başa kondu
Ağacın içi cız etti
İnsansa donuktu
Gülücük yolluyordu
Dal gövdeden kopuk
İçin için ağlıyordu
İncecikden kanıyordu

Güvercin can havli
Depreşiyordu avuçta
İnsan gülüyordu
Sırıtkan bakışla
Açtı avucunu
Bıraktı havaya
Güvercin sevinçli
Özgürdü uçuşla
Çok korkmuştu
Avuçtaki tutuşla
Korkudan çiş etti
Düştü insan başına
Devlet kuşu başa

Çamlar kesilir
Her yılbaşında
Şatafatla süslenir
Doğal ötesi yapaylıkta
Katledilen doğada
Şampanyalar patlar
Gelecek aydınlıklara
İnsanın kara bahtında
Ölüm kol gezer namlu ucunda
Sürgündür özgürlük palikarya
Devşirilir haklar barışta
Barış insanlığa atılan bomba
Patlar faltaşı gözlerin ışığında
Kan revan hayatın baharında

Demokrasi en ucuz yalan
Katlanır görsel medyada
Hakları çalar burjuva
Onaylar verilir kandırmaca
Çil çil oy pusulalarıyla
Sözü kapı gıcırtısı sanma
Atılır inançsız nutuklarla
Gülünür sırıtkan bakışlarla
Cebin geniş hararında
Birikendir alın teri, haksızca
Sonu gelmeyen hesapsızlıkta
Yazılır alınmayacak alacağa

Adalet terazisi daralı
Yasalarıyla sıralı
Daranın biri sarı
Diğeri kan kırmızısı
Tartılan vicdan yarası

Kutsal nedir bilir misin?
Şaha kalkmış azgın ata
Sözden düşer kulaklara
Nirengisi kalpten uzakta
Yaratılmışın Yaratana isyanında
Bilim kurgu, panorama çağa
Aydınlık sanılan karanlıkta
Tapınır insan insana

Kendine Tanrı ayaran insan
Everest tepesini duymayan
Gördüğü Olympos tepesini
Tanrısına saray yaptı
Ona karılar çocuklar verdi
Yeryüzünden gökyüzünden
Çocukları yarı insan yarı tanrıdan

Elde, belde kılıç
Sanma ekmek bıçağı
Doğradığı kelle başı
Tutanın yüreği, eli sıkı
Sanırsın kelle avcısı
Kahramandır adı sanı

Bütün duygular
Uzanır gökyüzüne
Kin, nefret, intikam
Sevgi, saygı, yaşam
Rengârenk gökyüzünde
Süzülür haşmetlice
Hangisi senin kalbinde?

Söz namus(suzluk) tur
Simgesinde anlam çoktur
Çizgi geçmişten geleceğe
Çizgi erdemden kepazeliğe
Sözüm(n) anlamın neresinde?

30.03.2009 - İzmir