. Düriş'e
Çerkezce üzülür, çerkezce kızardın
Acının dili çerkezce sanırdım
Öğrendim
Çünkü her acı, anadilinde
"Senin korkuların kadar benim yokluğum"
Bir şiir kaç defa yazılır?
Ben bu şiirleri alır giderim
Ne soru sorulur
Ne korkulur yaşamaktan
Ne kaçar uykular
Bir rüyadan uyandım
Kalemin hakkını kaleme verdim
Ne beklenir bir yanılsamadan
İnancın inanmaya olan direnci
İnsanlar edindim
İnsan gibi insanlar
Bu dünyada ölüm var
Belki çıkıp da dönülmeyen bir kapı
Kaç ihtimalin eşiğinden geçtim
Hangi kapıya varsam
Aynı eve girdim
Bir devir düşünün
Kalem tutana şairlik unvanı
Ne şuuru var ne de adabı
Reklamın olur muymuş iyisi,kötüsü
Şairim şiir satarım ey ahali
Şimdi dinleyin beni!
Bekliyorken
Bir çiçek açmak için
Üç mevsim baharı
Ana rahmindeki bir bebek
Dokuz ay bir hıçkırığı
Köşe başında duran bir yonca açmak için yapraklarını
Bileğinden tuttum
Ellerinin seyrikliği canıma işleyendi
Topuklarının yeri görüp ayrılışındaydı kalbim
Bir kalemi tutmak ona inanmaktı
Ve sen hiç bilmedin varlığını
İzledim
Şimdi evreni de bahşedebilirim
Bir gizlenceyi taşımayan rüyalarımda
Eskimiş bir telefonu tuttum
Kendine yetmeyen ömrü
Beni kime ulaştırabilir söyleyin
Varsın kalmış olayım
Bir cümlenin hayat yıktığını gördünüz mü hiç
Ben gördüm
Nasıl denir ?..
Kelimelerin bir hükmü var ki
Yaşatan da o, öldüren de
Bir feryat duydum
Bir sıcak bakışa yalnızlık
Allah'ım Rabb'im diyorum artık
Üşütüyor temmuz sabahları
Bağışla
Odamın kapısı açılsa
Veyahut kapansa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!