Belki bir kartanesiydin kalbimde
Hiç yağmayan
Belki bir çiçektin
Hiç açmayan
Belki gündüzlerimdin
Geceler boyu özlemini çektiğim
Cama yansıyan hüzün,
Suya yansıyan öfke,
Birleşti hepsi bu gece...
Birleşti ayın şavkı vurunca,
Aydınlıklar karanlığa dönünce,
Ben senden vazgeçince...
Uykusuz gecelerimin sebebi
Yalnızlığımın korkusu
Gözyaşımın, umudumun, mutluluğumun sebebi
Herkes tek bir kişi sanar seni
Herkes tek bir vucud sanar benliğini,
Oysaki kalbimsin sen!
Yanlış yaptığını bile bile
Göre göre hatalarını
Seve seve yalanlarını
Alışıyorsun bu hayata
Hayat, bir döngü misali
Alışma sürecinden sonra başa dönüyor
Hep mi böyle olur
Hep mi ruhum sarhoş olur
Duygularım karışır,
Aklım dağılır ...
Yaklaşır ayak seslerin
Gülümser bedenin
Unutulmuş bedenlere yazılmış şiirler var aklımda...
Kurumuş dudaklarda okunan şarkılar ,
Sönmüş bir mumda aranan umutlara yapılmış resimler var aklımda...
Bir gülüş uğruna harcanan hayatlar,
Bir hayatla kazanılan gülüşler var aklımda..
Bir masaldaki yollar,
Birlikte yaşamak ...
Kalabalıklar içinde yalnız olmak
Zaten varoluş sebebi olarak zor bir olayken
Biz daha da zorlaştırıyoruz
Dibe çekmeye çalışıyoruz birbirimizi
Kalabalıklar içindeki yalnızlığımızı,
Ah yine düştün
Uykusuz gecelere
Kavuşmak için uykuyu bekleyen gözlere
Hayaller aleminde dolaşırken
Yine uyandın, yine düştün
Ah kalbim!
Geceye bir şiir bırak
Bir mısra sen öteki ben olayım
Beni düşünerek yaz,oku,söyle
Seni düşünerek tükensin kalemim
Gözlerim bozulsun okumaya çalışırken ay ışığında
Kalem ol, kağıt ol
Geceye bir şiir bırak
Bir mısra sen öteki ben olayım
Beni düşünerek yaz, oku, söyle...
Seni düşünerek tükensin kalemim
Gözlerim bozulsun okumaya çalışırken ay ışığında....
Kalem ol, kağıt ol
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!