Bir yere ait hissetmek kendini
Ve aslında hiç o yere ait olmamak...
Çok garipti,
Çok da garipti.
Garipti.
Eyvah ki yine eyvah!
Bir gülüş uğruna açıyorum yelkeni.
Gülüşün uğruna bozuyorum yemini.
Yine yanlış bir yoldayım, kaybettim yolumu iyi mi?
Mümkün mü gülüşüne saklanmam yıllarca?
Öyle bir an geldi ki
Kaybettiğim seni sende bulamadım
Sen sendin, hiç değişmemiş sapasağlamdın
Nasıl oldu bu kadar değişime uğradın
aklımı alamadım
İyileşemiyorum
Düşündüğümden çok daha büyük bir hastalığım var.
Beni sevmediklerinde çılgına dönüyorum.
Bir suikastçi gibi enselerine silah dayıyorum.
Lakin en çok zararı ben görüyorum.
Ceylan gözlüm!
Bil isterim.
Saçımın beyazına mıhlandı sevdan.
Gözlerimin pınarlarından akan,
Sana olan sevdamdan kalan.
Zaman dursun!
Yanında olduğumu fark etme her zamanki gibi.
Nemli gözlerindeki yaşları sileyim.
Yaralı kalbinden öpeyim bir kez.
Çatlayan ellerine ben süreyim merhemi.
Görür gözlerim
Almaz aklım
Senin gittiğini
Bilmez şehrim
Bilse de konuşmaz
Elim eline çok yakıştı.
Bir piyanistin iki parmağı gibi,
Piyano tuşlarında.
Su gibi dans etti adeta.
Gülüşün gülüşümde yandı.
Bu sana son şiirim.
Bir daha söz yoluna çıkmam.
Bana rastlamazsın beklemediğin bir yerde inan.
Bir daha fotoğrafların koynumda uyuya kalmam.
Sana metiyeler düzmem, seni yüceltmem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!