Simetrim Kalkıyor Breh Şiiri - Vural Kaya

Yazgı, Kader, Masumiyet bir de Bekir için…

Ben şimdi bi Kadir’i bilirdim jön diye bi de Bekir’i ama Kader de varmış
Ben ne sanırdım jönlüğü ne sanmazdım Uğur’u ya da ne sandılar dersiniz dilsiz çocuğu
Ben Masumiyet’i jön sanmadım ama hiç Bekir’i bi gördüm anladım
Ben öyle kırılıp dağılarak ben öyle yani ben mesela yüz yılın yaprakları arasında
Ben kaldıramazım öyle artist misin breh breh dünya
Ben öyle şu şu satırları okumadan ama gelmeyin yanıma fakat yanınız neresi yöreniz
Ben öyle siz yersiz ben öyle ben yurtsuz ama savrularak iyilik üzgünlüklerin ardından
Ben öyle uslu tekin gözlerinizden uzun bir arayla uzun bir aradan sonra
Ben öyle sanıldığı gibi kırgın değilim umursuyorum aslında umursamasam da olur ya
Ben öyle bilinir öyle sanılır bir kıymetsizinizim stüdyo şehirlerden geçtim film setlerinden
Ben bak daha ne iyi ölmeler bilirim valizimi topladım işte valizim dolu hoş çakallar

Ben Bekir miyim beni Bekir sandınız ama niye anayurt benzeri oteller görünce ben
Ben bir Bekir oluyorum belki gerçekten bir Bekir bir savruk ben
Ben Bekir olabilirim yani istiyorsanız rol yapar kafama kurşun sıkabilirim
Ben yenilgi filmlerinde jön yaparlar duydumdu adamı ama yine de doğruymuş duyduklarım
Ben bilmiyorum fakat ne fark eder ki evet evet fark eder hiç ama hiç fark etmez aslında
Ben yazgıdaki o çocuğun fark etmezlerine bayıldım en çok bayıldım ve vazgeçtim jön olmaktan
Ben öyle kırgın savruk yani ben izmihlal ‘eğ başını yürü usul usul şimdi” öyle mi
Ben öyle Kader’deki Bekir miyim, Masumiyetteki Bekir, ben yürümem öyle yürüyemem
Ben öyle Uğur muğur anlamam bastım mı tokadı şöyle ama söylemeliyim bir vicdanım var yine de
Ben öyle bilmem aslında ben büyük konuşmasını aman aman derim Uğur muğur demem tövbe
Fakat sizle ilgili biraz yani görür görmez simetrim kalkıyor breh breh
Simetrim kalk gidelim

Ben gidince ne yalan söyleyeyim ben böyle gidiyorum gidince ben hep çıkıp gidebilirim
Ben çağınızdan yani çığırdan çıkar gibi şirazeden işte ama kalbinizin ipeksi bir zarı varmış
Ben üzüldüm şimdi üzülebilirim hep üzülebilirim ipeksi zarı kalbinizin ah ne ince kalbiniz varmış
Ben hayır alay değil gerçekten kalpler ince ama kalpler acımıyor düşünce öyle ince falan
Ben işte beni üzebilir incitebilir kırıp sarabilirsiniz
Ben yolu biliyorum ben kapıyı ben kapı dışlarını zahmet istemez
Ben yolu ama tutulmuş yol başlarını su başlarını her vadinin şık tuvaletli ecinnilerini
Ben ama lütfen siz şezlongunuza ama lütfen iyi yıldızlar seyrediniz siz seyredebilirsiniz
Simetrim simetrim kalk

Karagöz -Şiir Temaşa Dergisi-, 4