Saadet-i seniyyemsin benim.
Lebdeki kıvrımım,
Gözlerimin güneşisin.
Seni hissedebilmek;
Öyle ihtişamlı ve öyle derin,
Suskunluğumun çığlısın.
Feryadımsın yani
En derinimdeki kor ateş
Bir ayinde şimdi kağıtlar,
Ve dönmekte sözler,
Gözler üzerimizde.
Bak, darağacı asılı orda sevdiğim
Lakin korkma kelam bırakmaz bizi
Ebediyette şahittir bize
Şahittir yer, gök, arş-ı âlem
Ve şahittir yaratan
Ve şahittir mürekkep
Ve ben...
Şahidim, kendime!..
Kayıt Tarihi : 11.5.2024 23:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!