Her bahar yeniden gelirim dünyaya.
Yerle yeksan olurum
martılara düşen kar tanesiyle.
Dehre düşer utanç yüklü filika.
Belki an bizi kavrar.
Tarih düşer İstanbul sularına.
Sevişir gibi bir nehrin akıntısıyla.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
