Şimdiyi Yaşamak Şiiri - Abdurrahman Özdemir

Gördüğün, duyduğun her ölüm olayı,
Sana, ömrünü nasıl geçiriyorsun diye sorar.
Biten her bir yıl,
Sana, bu yılı nasıl yaşadın diye sorar.
Biten her bir ay, her bir hafta,
Sana, bu süreyi nasıl geçirdiğini sorar.
Aldığın her bir nefes,
Saatin her tik - tak deyişi,
Kalbinin her atışı da,
Sana, şu an ne yapıyorsun diye sorar.
Sen, duyar mısın acaba bu soruları?

Hatta hatta, daha da önemlisi,
Tüm bunlar, sana bir şeyler söyler.
Ama bu defa sormaz, söyler.
Önünde yeni bir ömür zaten yok,
Şu yaşamın da bir gün bitecek, der.
Yeni bir yıl, yeni bir ay, yeni bir hafta,
Yeni bir gün de olmayabilir, der.
Dahası, bir sonraki nefesi alamayabilirsin,
Saatin bir sonraki tik-tak’ını duyamayabilirsin,
Kalbin bir kez daha atmayabilir, der.
Yani sana, ŞİMDİYİ-TAM ŞİMDİYİ YAŞA,
Hem de HAKKINI VEREREK YAŞA, der.
Sen, bu öğüdü de duyar mısın acaba?

27.1.1998 – Saat: 00.30