Şimdinin Yusuf'u Şiiri - Şevval Kızıldağ

Ben şimdinin Züleyha'sı
Sen şimdinin Yusuf'u
Kalmamış eskinin
Anlamı, ruhu
Sarılmak istedi
Züleyha
Yanlıştı
Yusuf
Kendini sakındı
Züleyha
O hırsla
Gitme diyerek gömleğinden yakaladı
Bir parçası elinde kaldı
Kokladı,
Günahtı.
Ben şimdinin Züleyha'sı
Şimdi sarılmak
Yanlış değil
Yavan
Günah demezler
Vakt-i güzar.
Sen şimdinin Yusuf'u
Kaçışın
Değil iffetinden
Az buluşundan
Sevgiyi
Teni tine değiştiğinden
Huzursuzluğun.
Toplasam meclisi
Versem bir bıçak
Bir meyve
Çağırsam seni
Yine keser ellerini
Kadınlar
Hayretten,ihtirastan.
Ben, şimdinin Züleyha'sı
Yine ortaya çıkar haklılığım
O günden bugüne değişmeyen tek şey olur
Kanamış eller
Kanmış insanlar
Şarap gibi kanlar bardakta
Ondan içmem şarap
İçmem
Şarabım
Deveran etmede canımda
Kanımla
Gelsen o kokunla
Bir farkımız yoktur
Kesik ellerden
Yine de sen
Marifeti gömlekte arama.
Sen şimdinin Yusuf'u
Kör olmuş gözlerin
Ben şimdinin Züleyha'sı
Dermanın