sessizliğ sevmiyorum
hele de gecelerin sessizliğini
hiç
bundandır işte
evimde daima bir papağan beslerim
ben sustuğumda uyurken geceleri
o kunuşsun diye
yalnızlığı sevmiyorum
hele de kendi yalnızlığımı
hiç mi hiç
bundandır işte
elimde daima bir resin albümü tutarım
yalnız kaldığımda başbaşa kendimle
yanımda sevdiklerim olsun diye
yalnızlığı sevmiyorum
sessizliği sevmiyorum
hele de sensiz sessizliği
hiç sevmiyorum
şimdilik neyse de
ben ne halt ederim öldüğümde
bilmiyorum!
Muzaffer YıldırımKayıt Tarihi : 5.12.2012 10:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!