Şimdilik Şiiri - Mücahit Karaçınar

Uyutun karanlıkları
Lambaların ışıltısı yeter şimdilik
Ilık bir yaş yanaklarımda
Derin vadilere döker şimdilik
Yutkunuyoruz sessizliğe cam kenarında
Kıyık perdeden açık camdan esen rüzgara merhaba
Diyerek
Gözlerim uzaklara madur bir yüzle gülümsüyor şimdilik
Ayık bugün ağacın yaprakları
Kımıldar içime gömülü toprakları
Kök salmış sarmaşıkları
Kalbimde düğümlü şimdilik
Camların en temiz tarafından odaklıyız
Kirlenen şehrin sahipsiz insanlığına
Bir o kadar vurgun bir o kadarda saplıyız
Gökyüzünün yıldızları saran karanlığına
Taşmışız evet sessizlerin şehrinden hıçkırıklar diyarına
Aşmışız sevdanın ağrıyan yanından alemin ervahına
Yürürüz fakat geçmişin ince bir sızısında
Şimdilik