Geçenlerde seni görmüşler
Halk otobüsünde mi ne?
Arka koltukta yalnız ve düşünceli!
Mahcup bakışlarda süzmüşsün şehri o tek seferde.
Ne otobüste ağlayan bebeği fark etmişsin,
Ne de ayaktaki yaşlı adamı.
Bin bir dert, sıra olmuş ağızda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta