gecenin sessizliğiyle boğuşuyorum şimdilerde
dertleşiyorum aynadaki eskiyen benle
küflenmiş bir gülümseme yüzümde
ve paslı ışık gözlerimde...
kalbimin döküntüleriyle konuşuyorum şimdilerde
pul pul koparılıp götürülen binbir meçhule
tozlu raflara kaldırdığım kelimelerimi döküyorum eteklerime
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta