gecenin sessizliğiyle boğuşuyorum şimdilerde
dertleşiyorum aynadaki eskiyen benle
küflenmiş bir gülümseme yüzümde
ve paslı ışık gözlerimde...
kalbimin döküntüleriyle konuşuyorum şimdilerde
pul pul koparılıp götürülen binbir meçhule
tozlu raflara kaldırdığım kelimelerimi döküyorum eteklerime
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
