Şimdiki Zaman Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Temelden çürüdü gönül yapısı
Verimsiz toprağa kurulur olduk
Kapandı sevdâya açık kapısı
Vezgeçtik Leylâ'dan durulur olduk

Karardı günbegün akı yüzlerin
Kalmadı anlamı yaşlı gözlerin
Baş koyduk dizine yalan sözlerin
Gerçeği bilene darılır olduk

Yıkıldı üstüne zamânın seli
Büküldü hayâtın yük dolu beli
Görünce aynada ilk beyaz teli
Genç idik ihtiyâr görülür olduk

Boşaldı kalbimiz kaldı kan-ilik
Bakışlar süzüldü, sûretler silik
Taş gibi yontulup gitti kişilik
İnceldi rûhumuz kırılır olduk

Sığmadık dünyâda hiçbir deliğe
Sertleşen yürekler benzer çeliğe
Yetmedi rûhumuz nâdideliğe
Az iken desteyle derilir olduk

Unuttuk geçmişi, kapıldık çağa
Alçaldık, sonunda takıldık ağa
Unuttuk semâda kanat açmağa
Toprağa peyderpey serilir olduk

Her sevdâ kendine bir hayat biçer
Za'y olur şiirler, gönülden göçer
Ömürler ölümden kaçmakla geçer
En kısa yollarda yorulur olduk

Dağ, deryâ, gök bile gelirken dize
Ayhan'ım baş eğmek zor geldi bize
Kırıldı dalımız düştük denize
Ve aşkla yılana sarılır olduk

(adana - 29.12.2007)