Şimdiki zaman Şiiri - Özlem Çivilidağ

yürüyorum...
daracık sokaklar cıkıyor önüme
korkmadan gecıyorum sessizce
her evden bir çığlık sesi
sanki kulagımda yankılanıyor
etraf zifiri karanlık
halbuki aydınlık bir günde bedenim

arıyorum
seninle sarmaş dolaş topragı
kokusu sinmiştir yeşile
biliyorum
sevdaya dair türküler
soyluyor ruzgar
sadece ben duyuyorum ama
sadece ben

korkuyorum
içimde sıkıntı boğdu boğacak
ama korkmadan da sevilmez ki
nefeslerim derin
cümlenin noktası gibi yureğim
bir huzur arıyor aklım
boşlukta belki de hafif delirmek
belki de yalnızlık deryasında bogulmak

istıyorum
okudugum her şiirin anafikri
sen ol istıyorum
seslerin et tiz hali kulagımda
kaybolmak da var farkındayım
varsın olsun yine de istıyorum
delilik de var saklamıyorum

umuyorum
seninle yaşlansın sevdam
senınle yok olsun bedenim
susmak da bir nevi konusmak
beni anlamanı beklıyorum
ve seni cok sevıyorum