Ne nefret et benden
ne sev beni
kuşlara bak beni hatırla
beni unutma
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
İlk kez bir şiirinizi okudum çok hoş çok güzel şiirdi
Ne değin içtendi,ne değin buruktu...
Şiirdi.Sanki sıcağı sıcağına bir edimin ardından yazılmış gibiydi.Sevgiden yana söylenebilecek en gönül okşayıcı içselleştirmeler vardı.
'Unutulmamak' gibi hak edildiği asla şüphe götürmeyen bir istemle bitiyordu şiir.
Musıkiye dönüştürüldüğünde yorumcunun ses tonu da bu ölçüde doğal olabilir mi acaba?
Kutluyorum Efendim.
Nicelerine.
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta