Ne nefret et benden
ne sev beni
kuşlara bak beni hatırla
beni unutma
ben senin içindeki güzellik
ben senin içindeki iyiliğim
sen kendini seviyorsun
hak ediyorsun sevgiyi
seviyorsun biliyorum
sev beni
kuşlara bak beni unutma
unutma
unutma beni
yüreğinde var bir kâbe
temiz gir içine kâbenin
aç ellerini Tanrıya
beni dile
beni dile
ben iyiliğim
benden nefret etme
dur
dur
nereye gidiyorsun
dur gitme
gider ayak aklımı çelme
eyvaah aşık oluyorum
aşk ta bir güzellik değil mi
kuşlara bak beni hatırla
belki bendim yanından geçen
beni unutma
beni unutma
be
ni
unutma
Yüksel Nimet Apel
11/Mart/2011/Cuma/Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 11.3.2011 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'yandım yandım yandım yandım bana şarkılar söyleten kadın'
Ne değin içtendi,ne değin buruktu...
Şiirdi.Sanki sıcağı sıcağına bir edimin ardından yazılmış gibiydi.Sevgiden yana söylenebilecek en gönül okşayıcı içselleştirmeler vardı.
'Unutulmamak' gibi hak edildiği asla şüphe götürmeyen bir istemle bitiyordu şiir.
Musıkiye dönüştürüldüğünde yorumcunun ses tonu da bu ölçüde doğal olabilir mi acaba?
Kutluyorum Efendim.
Nicelerine.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (2)