Şimdiki Aklım Olsaydı

Annem derdi ki,
‘’Bu kadar iyi niyetli olma,üzerler seni.’’

Şimdiki aklım olsaydı,
Annemin sözlerini yabana atmazdım
Ömrümü bir pul gibi harcatmazdım.
Aşkmış,sadakatmiş
Onlar çoook çok eskidenmiş.
Yalancı güneşiyle kandırıp,
Ayazlarında üşüten bir aşka
Yüreğimin kapılarını açmazdım...

Şimdiki aklım olsaydı,
Yaşamın sesini başkaları için kısmazdım.
Kafama öyle olur olmaz şeyleri takmazdım.
Şimdi, değmezmiş dediğim insanlar için
Yara alıp yıkılmazdım...
Kalbimin sesini dinler
Kimseye aldırmaz
Gönlümce yaşardım...

Ertelemezdim hiç bir şeyi,
Gelsin diye beklemezdim güzel günleri
Ben koşardım,
Davetiyeler çıkarıp ben çağırırdım.

O günlerde
Dinlenmeye hiç vakit ayırmazdım.
Şimdiki aklım olsaydı,
Sevdiklerime daha çok zaman ayırır
Doya doya sarılırdım...

Bahar kokulu rüzgarla tanışıp,
Tam ortasına taze çay gibi demlene demlene yatardım...
Beni gerçekten sevenleri
Aşkla kucaklar, bırakmazdım...

Sevginin anahtarını sımsıkı tutar,
Umutsuzluğa kaptırmazdım.
Kim ne der, deyip canımı sıkmaz,
Anlaşılmaya çalışarak kendimi yormazdım...

Şimdiki aklım olsaydı,
Aşka da
Mutluluğa da
Geç kalmaz,
Bu kadar çok yorulmazdım...

Ne kaldıysa
ömrümden artakalan artık,
sadece benim...

Gemi benim, kaptan benim,
Açık denizler benim.
Söz verdim kendime,
Bu hikayeyi mutlu yazıp
öyle bitireceğim.

Ayşe Keleş