Şimdiden Sonra Şiiri - Seçkin Tok

Solmadan yaşamak kendi ruh mabedinde
Sormadan yaşamak kendine hiçbir şeyi
Ve kaçmadan hiçbir cevaptan
Her yiğidin bir namı olursa
Karnım açken ağzımda eziklik tadı
Buruk feribot sesleriyle uyanırken matinemde
Gönlümde tutuşmuş kırbaç sesleri
Ve yine gönlümde cereyan ediyor kalıplar, tabular

İnan bak bu bıkkınlık ilaç bulamadı
İnan ki senden başka kimseye dilim varmadı
Ağzım kuruduğunda yine seni aradı damağım
Sözüm geçmeden yaşayageldim zamana
Haksızlığa uğrayan olduğumda
Tatlı bir yorgunluk hissettim endişeyle karışık
Ve izini kaybettim saçlarının arasında
Çocuk bir sevda masalı ile başlasa da her şey
Kimse bilemezdi
Bereket duasına çıkarken yalnız kalacağımı
Ve yine kimse duymayacak
Karanlığın isimsiz tadını

Dudağından düşmekten korkuyorum şu anda
Şu andalar bitmesin diyorum
Anlamasın kimseler seni de beni de
Boş ver sen
Dikkat et kendine hasta olma
Ve geçmiş olsun sana bir tanem bir kez daha

Alnımda yazan tek satır okunmadan
Yüreğimden düşen tek parça duyulmadan
Beni anlayan oydu
Yine o güzel çiçek
Gelincik

Gıcık tuttu zaman zaman boğaz kenarındayken
Öykünmek sana koşmak kadar tatlıca
Sana koşmak rüyamdaykenki gibi

Şimdiden sonra
Bir tiz ses çıktığında ta buralardan
Kulağın çınladığında başka deyişle
Avare dolaşırken ben şehir merkezlerinde
Şiirce yaşarken lüle lüle
Gelincik toplarken bulacaksın kendini bir gün
Ama nerede
Orası bilinmez…

17 Aralık 2004 01.45