Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Şimdi yoksun,bir dil-i âvârede kaldı nâzın.
Geçti bu cân,doğmaz artık sabâh-gâhım.
Hem arar,hem ağlatır arkandan bin intizârın.
Uykusuz bakarım yollarına,sensiz,nigûn-sâr ım.
Mahzûn kalbim de ıssızdır,bi-cân harem-i yârım.
Râzıdır bu cân,olsa da âteş-i be-cân yanın.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta