Şimdi yoksun,bir dil-i âvârede kaldı nâzın.
Geçti bu cân,doğmaz artık sabâh-gâhım.
Hem arar,hem ağlatır arkandan bin intizârın.
Uykusuz bakarım yollarına,sensiz,nigûn-sâr ım.
Mahzûn kalbim de ıssızdır,bi-cân harem-i yârım.
Râzıdır bu cân,olsa da âteş-i be-cân yanın.
Sönse de kavs-i kudret,sevdasız Dünya ne lâzım
Yâr koynumda,ne Cennet-âsâ, ne âteş- fâm lâzım.
09-06-2007.
Dil-i âvâre…serseri
Bi-cân…cansız,ruhsuz
Nigûn-sâr…başaşagı,tersine
Intizâr…bekleme,beklenilme
Sabah-gâh…sabah vakti
Harem-i yâr…sevgilinin harem odası
Âteş-i be-cân…canda olan ates,yanıp tutuşma
Cennet- âsâ…cennet gibi
Âteş-fâm…ateş renkli,kırmızı
Kavs-i kudret…gök kuşağı.
Kayıt Tarihi : 22.8.2007 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!