Tüm şehri ayağa kaldırdım. Sen yoktun ya, Oturduğumuz bank , üzerine uzanıp ezdiğimiz çimler
hatta köşede balık tutanlar, hepsine gittim hiç kimse görmemiş seni. İşin en zoru neydi biliyor musun ??
Bana ilk sarıldığın o yer. Her geçişim'de orada durup saatlerce o günü düşünmek , hayal etmek.. Ama yoktun bir daha olmayacak'tın. Gönlüme düştüğün ilk günden beri bunu biliyordum , bir gün bitecek'di bitmek zorunda bırakılacaktı yarım kalacaktık ,biz.
Çünkü aramızda öyle dipsiz kuyular vardı ki, sonunu bile bile istedim herşeyden çok istedim seni. Bak bak şimdi yoksun işte. Bana demiştin ya bir gün belki başka bir hayatta hiç tatmadığımız , ilk kez hissettiğimiz duygularla belki yeniden buluşuruz.
Orası neresi gözlerinde kaybolduğum yolu nereden geçer kime sorsam gösterir, söyle söyle bana ben oraya gitmek istiyorum yolu ??
Onca geçen günün ardından dün geldin yine rüyama
Üşümüştün, soğuk çok soğuk diyordun, üstünü örtecek birşey aradım yoktu., sarıldım sana gitme gitme dedin bırakma beni senin yokluğunda üşüyorum.. Bilmiyordun ki senin yokluğunda içimin buz tuttuğunu.. Şimdi neredeysen sen hep iyi ol benim duamdan başka birşeyim sana dokunmaz kendine söyleyemediğim, kabullenemediğim ahiretim bekle bekle beni.. mcc
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta