Sen karanlık gecemin yıldızıydın,
Seninle yol bulurdum ve seninle görürdüm yarınlar.
Ne zaman canım sıkılsa, ne zaman kuşku duysam yarınlarda,
Sana bakardım ve senin aydınlığında arardım yarınları.
Oysa şimdi göremiyorum seni,
Ne zaman sevda denizinde açılsam,
Kayboluyorum masmavi düşlerinde ve seni,
Ve seni arıyorum gökyüzünde.
Nafile ne yıldızlar vardı gökte nede ay,
Fırtına öncesi bir sessizlik sarmıştı her yeri,
Sadece dalgaların sesi ve o sesler içinde sakin bir koy.
Yalnız bıraktın sende beni, öyle değil mi?
Hani söz vermiştin bana,
Hiç bırakmayacaktın ellerimi.
Ve her zaman yol gösterecektin gecenin karanlığında,
Ve o gecenin karanlığında etmiştin yeminini.
Ettiğin yemin kadar gerçek değildin,
Ne sen, ne sevgin, nede o pis kokan yüreğin.
Her şeyinle yalansın ve yalandın.
Oysa ne kadar güvenmiştim sana,
Öyle ki, yüreğimi verdim ellerine,
İhanet etmezsin sanmıştım bana,
Bana ve hala kan ağlayan yüreğime…
Kayıt Tarihi : 13.4.2013 01:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuduğunuz şiirin 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereği kaynak ve yazar ismi kullanılmadan paylaşımı yasaktır! Eser sahibi tarafından tescillenmiştir. Yazılış tarihi 28.08.2002
![Serkan Erkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/13/simdi-yarinlar-karanlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!