Kara bahtımıza rağmen Şiiri - Çay Şairi

Acılardan sevinç çıkar mı
Kara bahtımıza rağmen
Yada sevinçten umut var mı
Bölük pörçük yüreklerden
Çocukluktan kalma ışıldayan gözler
Bir mendile kazılan gerçek sözler
Keşke mümkün olsa bütün bunlar
Rüzgar olup eserdim yüreklere
Dağ oba dolaşır akardım nehirlere
Belki odana sızardım bir gece
Öperdim apak alnından
Üstünü örterdim yüreğimden yorgan
Bir şiir okurdum başucunda
Rüya sanasın diye kısa
Sonra toparlardım mısralarımı
Çekip giderdim pencereden usulca
Keşke bütün bunlar mümkün olsa
Şimdi bir şömine başında olmalıydık
Uzanıp seninle minderlerin üstüne
Karşımızda yıldızlar gökyüzünde
İçerde yıldızlar saçan gözlerinde
Şiirler okumalıydım o akan güzelliğine
Her bakışı şiir mısrası gözlerine
Öpüp ateşi alnından yanmalıydık
Yüreklerimiz daralanıncaya dek
Sonra çekip gitmeliydik
Daralacağına ihtimal vermesek de
Sabah ezanı okunmadan minareden
Kaybolmalıydık ansızın gözlerden
Nasılsa beraberiz her daim
Kalpten gönülden ve de yürekten

Bilgehan ışık