Şimdi unut diyorsun beni,
Unuturuz da herşeyi,
Kerpiç kerpiç tuğlalarla
Özene bezene çalıştığımız
Yere göğe sığdıramadığız
O biz var ya biz
Saçlarıma yollarıma ahengle
Dolandığımız yalan dünya
Ne gökte bir soluk
Nede karada bir iz
Gölgesinde yandığımız
Sanki hiç yaşamamışız
Unutursun arta kalan ne varsa
Acılarla ağarmış saçlara
Sensizlik oturmuş gerdana
Bir rüya olsa şimdi ve
Günler aynı olsa yeniden
Gergef gergef açılsa
Gönlümde bahar çiçekleri
Huzurlu bir türkü söylesek
Yadıma ektiğin hatıralar
Hüzünlü hasretli ve
Gözü yaşlı ırmak olmasa
Sen güçlü kadınsın be
Unutursun herşeyi
Bir gözlerin değil zanlı
Kalbinde büyüyen
İlbaharım sendin
Sendin benliğim
Günler geceler hep sen
Şimdi unut diyorsun beni
Öldüğümde yeniden
unuturum herşeyi
Okuduğum kitabın arasında
Kurutulmuş gül gibiyim
Unutulmuş belki gelirsin
Bıraktığın yerden okursun beni
Kimbilir unutmadan dünü
Satırları silindi odamın
İki duvar arasında
Yalın ayak ardı sıra bak
Sessizce hıçkırarak
Yadına arkana bakmadan
Sen güçlü kadınsın be
Unutursun herşeyi..
Aynur Durmuş
Aynur Durmuş
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 13:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!