Şimdi tut ki Şiiri - Tanju Çubukçu

şimdi tut ki;
sevdim seni yeniden...
öyle alelade ya da
bıraktığımız yerden değil,
her şeye en başından;
gözlerimizin o sonbahara
değdiği ilk günden başlıyorum...
gülen gözlerinin içinden,
beni sakladığın avuçlarından,
sabrını sığdırdığın yüreğinden,
göz yaşınla yıkadığın
yanaklarından öpüyorum...
affet beni demiyorum sana,
bir şans daha istemiyorum...
ama seninle sevdamız da;
kahpe bir pamuk ipliğine
yamalı olmasın istiyorum...
ikindinin yorgun güneşinde,
bana ilk ve son gelişinde;
sen sanıyormuydun ki o gün
sevmiyordum seni hiç.
benim gömmeye çalıştığım,
sana anlatamayacağım
serseri sevdalarım vardı...
tutsaklığımda sen de yanma,
hasretlere yazılma istedim,
bunu sen nereden bileceksin...
ve şimdi tut ki sevdim seni yeniden,
ne diyeceksin?