Şimdi bir hücre lazım bana,
Sessiz, bomboş…
Tıpkı benim gibi yapayalnız
Terkedilmiş…
Ayrılığın tadı var ağzımda
Belli belirsiz, mayhoş.
Ve suratımda
Son mutluluğun yansıması…
Kalbimde yalnızlığın sızısı…
Kulaklarımda çaresizlik yankısı…
Ve uzaklarda farklı bir tını
Cesaretlendirmeye çalışıyor insanı.
Kalp inliyor
Ve dudaklar bugün kilitli…
İsyanın ilk izleri.
Ne bir damla su
Ne bir lokma kuru ekmek…
O kurumuş dudakları istiyor bir tek.
Ayrılığın acısı gelmiş
Oturmuş sol dizime.
Kulağıma fısıldıyor
Belli belirsiz ezgilerle…
İşte şimdi, şuanda
Bir yürek gerek bana…
Elimi tutup uzaklara
Götürecek,
Tüm acıları silecek,
Bir yürek gerek.
Beyazlar üstümde,
Avucumda kırmızı kına…
Ve kalbimde büyük yara…
İşte şimdi ölmek gerek!
İşte şimdi geldi zamanı
Yaşama meydan okuma anı
İşte şimdi geldi…
Başucumda duruyor çakı,
Ve şimdi damarlarımla buluşma zamanı…
Önce soğukluğunu hissedecek bedenim,
Sonra akan sıcacık kanı.
Ayna son kez gösterecek yüzümü,
Dudaklarım son kez anacak adını
Ve gözlerim son kez görecek yüzünü…
İşte şimdi ölmek gerek!
Ölmek için yürek gerek…
Defalarca kırdığın kalbim,
Ölüme hazır olsa gerek…
Kayıt Tarihi : 1.1.2010 12:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!