Alaca karanlığı gizeminden korktuğum
Usandığım geceler şimdi sırdaşım oldu
Sessiz kaldırımlarda yürümekten korktuğum
Konuştuğum duvarlar şimdi sırdaşım oldu.
Yapa yalnız çaresiz yürüdüğüm yollarda
Çare umut diyerek tutunduğum dallarda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta