Şimdi sessizim, şimdi asiyim, şimdi isya ...

Sözler yetmiyor artık anlatmaya...
Bir yarada akan kan gibi...
Ne gittiğim yer belli... Ne gidesim...
Harabe anılarının arasında yaşıyorum...
Ne tutanım var elimden... Ne de kendim kalkabiliyorum ayağa...
Bazen bir sözde, bazen bir notada buluyorum kendimi...
Hiçbirşey fayda etmiyor...
Şehir karanlık... Üşütüyor artık sevdan...
Krizantem tadında sevilmeyi beklerdim oysa...
Öylesine Sadık... Ölesiye benim olmanı...
Ne kadar yanılmışım, ne sözlere kanmışım meğer..
Oysa ne güzeldi herşey...
Bir umutla umuduna sitem ediyordum...
Bir ufuk'da doğmayı bekliyordum...
Şimdi dolduruluyor yerim...
Öldürülüyor sevgim...
Üşütülüyor yüreğim..
Zaman aynı yere gelmiş yine...
Akrep yelkovanla birlikte acıyı gösteriyor...
Gömüyorum yüreğime seni bu gece...
Şimdi sessizim, şimdi asiyim, şimdi isyanım....
Terkedilmiş yaşantımın bir sokak gerisinde bırakıp gidiyorum şimdi...
Bir seni... Bir de sevgini...

Kadir ARAS....