Şimdi sessiz iki harften ibaret kısa bir ...

sıkıca yumdum gözlerimi
uzaklara uzayıp giden ıssız raylar gibiyim

hadi geçip git kara tren misali bu sevdanın üzerinden...

yırttı içimdeki aşka dair tüm serseri sözcükleri
adını ulufe dağıttığım gözlerimi kör eden çığlıklara...

kentler yıkıldı ardım sıra
ben gemileri yaktım terk edince gökyüzünü yıldızlar...

eksik şimdi her söz
her dokunuş...

şimdi sende kapat gözlerini
ayrılığa dair son bir kaç mısra okuyacağım

gün gelir sessizlik en büyük ihanet olur
gökyüzüm dürülür sensizlik kıyametim olur kopar da...

dört duvar virane olurda
baykuşlar tüner gülüşlerimizin saçağına

iki damla göz yaşı kiralarım
senin adına sevinçlerime feryat figan ağlasın diye...

koca çınar gövdesine kazılmış
şimdi iki sessiz harften ibaret kısa bir öyküyüz

başkasına belki de sonu bilinmez bir masal...

susmanın onuruyla
ellerim ceplerimde geçtim
balıkçı kasabasının çamurlu dik sokaklarından
son kez vurulduğum yerden şimdi gözlerimi yumup sessizce ölüyorum...

Hasan ODABAŞI