Şimdi Senden Şiiri - Mehmet Kalay

Ölümü,
Yaşamın sonunu,
Hissettiklerini okuyorum.
Senin duygularından,
Senin kaleminden.

İçim acırken,
İçim kanayarak,
Uykusuz,
Seni düşünerek.

Oysa ben..!
Düşünürken,
Yaşama elveda demeyi,
Zihnimde tektin.

Acıların eşiğinde bitiriyordun beni,
Bedenimi,
Duygularımı.

Sana mahcup,
Sana rezil,
Sana ve değerlerime saldırıların,
Haksız suçlamaların,
Senin sevginden yoksun kalmanın,
Hüznü içinde.

Saniyelerin ışığında,
Ölümü yaşamak istiyordum.
Hissetmek değil...!

Tek korkum.
Sensiz onursuz,
Sensiz gurur yoksunu yaşamımdı.
Getirisini kabul etmek değil.

23.03.2004 – İstanbul