Şimdi sen yoksun yanımda, Sanırım olmaya ...

Bir sonbahar günü, gel demiştin de gelmiştim hatırlar mısın?
Yirmi sekizinci gün, doksan dokuzun, Kasım ayında,
Hani titrek, ürkek, özlem dolu bir sesle telefonda
Hani yarın gel demiştin gel, mutlaka gel yanıma
Şimdi sen yoksun yanımda, Sanırım olmayacaksın da;

Kıyamet kopsa umurumuzda değildi hatırlar mısın?
Göz göze geldiğimiz o an da vardı ya, işte o geniş alanda
Hani seni ilk defa öptüğümde, kıpkırmızı olmuştun, kırmızı ışıklarda
Hani ön camı çatlak, egzozu patlak, beyaz araba vardı ya
Şimdi sen yoksun yanımda, Sanırım olmayacaksın da;

Çok sesli martı korosu eşliğinde hatırlar mısın?
Sahile inmiştik bir taşın üstünde, sen yanımda
Hani el ele idik, az hırçın dalga sesleri arasında
Hani diz dizeydik, yakmayan sonbahar güneşi altında
Şimdi sen yoksun yanımda, Sanırım olmayacaksın da;

Ayna dinliyorduk o muhteşem gün hatırlar mısın?
Sahile yukardan bakan bir tepede, anayola biraz uzakta
Hani saçları sırma gelincik gözleri sürme gelincik şarkısıyla
Hani yapraksız ağaçların arasında, hafif yağan yağmurun altında
Şimdi sen yoksun yanımda, Sanırım olmayacaksın da;

Kalp çizip baş harflerimizi yazmıştık hatırlar mısın?
Heyecanla aldığımız nefeslerimizden buharlaşan yan camlara
Hani keyiflenmiştik, vasati kırk çöp yazan kibritle, yaktığımız sigaralarla
Hani sevgi muhabbet aşkla dolu o apayrı dünyamızda
Şimdi sen yoksun yanımda, Sanırım olmayacaksın da;

Ne çabuk akşam olmuştu yine o gün hatırlar mısın?
Gün batarken geç saatlerde tepenin ardında
Hani son bir kez Gülpembe’ yi dinledikten sonra bir daha
Hani sözleşmiştik burada buluşacağız diye tekrar orada
Şimdi sen yoksun yanımda, Sanırım olmayacaksın da;