Şimdi Sen diyorsunki; ben gönül yorgunuyum,
Aşk acısı dolu yüreğim.
Bir defa yıkılmak bin defa ölmeye eş bende diyorsun
Şimdi sen diyorsunki; benim gözlerim aldatır insanı
Bir gün mavi bakarsam,ertesi gün kahve görürüm
Ne gözlerin aldansın,ne de aldat gözlerimi diyorsun
Şimdi sen diyorsun ki; benim saçlarım aldatır insanı
Bir gün lüle lüle ertesi gün darmadağın
Ne saçlarıma aldan nede dağıtan rüzğara diyorsun
Şimdi sen diyorsunki; benim duruşum aldatır insanı,
Bir gün mağrur ve ürkek,ertesi gün benim bu memleket gibi
Ne duruşuma aldan,ne de duruşumdaki kadınlığıma diyorsun,
Şimdi sen diyorsun ki; benim bileklerim ince ellerim soğuk
Ne zaman tutacak olsam bir elden,kırılır bileklerim
Ve ne zaman sımsıkı sarsam bir eli geçer soğukluğum diyorsun
Şİmdi sen diyorsun ki;
BEN GÖNÜL YORGUNUYUM
ACILAR TANRIÇASIYIM
GÖZLERİM ALDATIR
SAÇLARIM ALDATIR
BENİM DURUŞUM ALDATIR İNSANI
BENİM BİLEKLERİM İNCE ELLERİM SOĞUK DİYORSUN
Ve ben diyorumki;
Gönlünü ver bana,
Mutluluk tanrıçası edeyim seni
Gözlerin gülsün
Saçların rüzğarda dağılan her teli
Duruşuna güç versin
Ve ellerim ellerinde
Sıcaklığını hissetsin
Güç gelsin bileklerine...
yüregine...
ve...
gözlerine...
Kayıt Tarihi : 3.10.2013 19:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!