Sen uykusuz gecelerin
Yorgun bitkin bekçisi
Sen taş mısın demir misin
Nesin nesin ki dayanıyorsun
Bunca eziyete bunca çileye
Sen en uzak beldelerin
Beklenmeyen misafiri
Sen berbat yolların çileli yolcusu
Nasıl dayanıyorsun bu yollara
Demirden bastonun mu var sanki
Bir kez olsun konuşacak oldun
Onlar hemen susturdular
Tıkadılar senin ağzını
Kafanı salladın dişini sıktın
Sille tokat yumrukladılar seni
Sen ekmek almak istedin
Aldılar elinden vermediler
Sen su dedin döktüler yere
Hasta oldun bakmadılar
Öldüğün halde gömmediler
Sen var gücünle çalıştın
Dinlen diyen olmadı
Kazma vurdun taş taşıdın
Bir gün bile olsun
Halinden anlamadılar
Sen yazın giyindin
Kış olunca çıkardılar
Bir ceket buldun eskice yollu
Sana şüpheyle bakıp
Nereden çaldın diye sordular
Sorarım şimdi sana ben
Aldın ama vermediler
Gittin koymadılar seni
Öldün sormadılar halini
Nasıl dayandın bunlara sen
Bıçak kemiğe dayandı artık
Ne kadar keseceği belli olmaz
Güzel günler yakındır
Şimdi haykır haykırabildiğin kadar
Körler görene sağırlar duyana dek
Bulutlar birazdan kalkacak
Güneş belki doğar belki de doğmaz
Vakit çok geç olmadan
Şahlanmanın tam zamanıdır
Şimdi şahlan artık
Kayıt Tarihi : 24.10.2006 20:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!