Şimdi Saatı Yaza Aldım Şiiri - Ethem Vay ...

-m'e-

Saatleri kurdum ilkbaharın başına
Zamanlar üstü zamandan çaldım bir an
O anla dalıp gittim gözlerindeki ıssızlığa
O anla delirmiş köpükler biriktirdim deniz kıyılarında

Sevgi anlamsız gelmedi, farkı yok yalnızlıktan
Tuzlu bakışların boğuşması, belki aşk
Köşede biriktirilmiş saflığın gün yüzüne vurup
Sevişmesi belki aşk ilkbaharlarda

Tükendiğini düşünemiyorum, yalnız orda bir yerde
Saklanmış pembelikler içinde gördükçe inanarak
Biliyorum saklanan çatlak dudakların
Korusunu yitirmemiş, bağışlanmamış adacıklarla

Ben seni seviyorum, aslında yitirdim seni
Bir gün yüzü gibi duruyorsun, yanık
Toprağı ve eğilen selvileri olan bir yerde
Ben seni seviyorum gülümsediğin ülkelerde

Seni kaybetmek, yok etmek aslında sararmış
Eskide kalmış anıları kırmak, zor kullanmak
Kalbe yeni bir aşkı kazandırmak, inanmak
Oysa gözlerin var ve arkasında duran sis
İçmiş geceler, unutturuyor seni bana

Bir gün daha çıkacaksın ihtimal denizinden
Boynunda batık hülyalarım, gözlerinde mercan
Adacıklar pembeye dönüşmüş olacak dudaklarında
O en sevdiğim sarıda kurulu salıncakta
Sallanıp duracak sarı saçların

Bir bakış ve tükenmeyen aşk diye donarken
Dönerken kendi ülkesine güneş, serpelenirken
İçimi yiyen bir sevdanın konur kızıllığı
Aslında seni kaybetmedim aslında sen içime
Çarpıp durdun kendi iç güzelliğini

Şimdi saatleri ileriye aldım, yaza
Yaz dağının ortasında dikilmiş bir gök
Bir de aşk ağacının altında vakitsiz
Geçirmiş kılmak için zamandan arta bir anı
Seçip koydum, seni sevdiğim her zamanı
Şimdi saatleri ileriye aldım, yaza

14 Nisan 2002/01: 40/Cebeci