Şimdi Perde Zamanı Şiiri - Murat Nail Güney

Karayel esiyor yine
Kuzeyden sıradağlarıma,
Kan çiçekleri yaprak döküyor mevsimsiz gülüm,
Yüreğim kan ağlamıyor, kan oluyor baştan aşağı.
Karabasanlar sarıyor düşlerimi,
Uyuyamıyorum...
Sensizliğe yokluğunda dayanmışım ya nasılsa,
Kahretsin varlığında sensiz olamıyorum...

Ne eski mevsimlerin hazzı kaldı ruhumuzda,
Ne de o sıcak esintisi sahilde lodosun,
Her seferinde beni sensiz gördükçe,
Falcılar bile uğramaz oldular bu yerlere.
Ben kime küsmüşüm ki bu güne kadar,
Kedim bile küs mü ne gelmiyor kapıma,
Canımdan can verdiklerim de unutmuş heyhat.
Belli ki dost, yanlış atmışım attığım her adımı,
Belki de bundan tez kayboldu ayak izlerim
Hayat yollarında...

Sen şimdi hangi ağacın dalında yaprak,
Hangi şarkının bestesinde sol-fa-sol,
Hangi güneşten yanmış bağda solan bir gülsün.
Ben mi,
Sorma, aklına bile getirme, sakın ha,
Nereden bileceksin,
Kendi içimde bile bir garip kaybolmuşluğumu.

Deli bir ırmak olmuşum,
Bir durup bir akıyorum,
Tüm anılarımı,
Tüm düşlerimi,
Tüm şiirlerimi,
Sana bırakıyorum.....
Şimdi perde zamanı ya gülüm,
BEN OYUNDAN ÇIKIYORUM.....

murat nail güney
03.09.2005 Anamur / Mersin