Şimdi oralarda güneş doğmuştur,
lavantalar yeşermiştir otların arasında,
nice yıl oldu izleyemedim zeytin gözlerini,
artık duyamamam ıhlamur ağaçlarının,
loş esen rüzgarda savrulan yapraklarını.
Nice yıl oldu ısınmadı bedenim,
ayaz kış gecelerimde yatağım boş,
nice yıldır yoksun,
yalnızlığımın sebebi zeytin gözlüm,
melek yüzlü kır çiçeğim,
hangi rüzgârlar getirecek kokunu.
Nice bayramlar geldi geçti,
sessiz sedasız ağır yara gibi,
hani idam sehpasına gözü bağlı,
yürümek var ya işte öylesine yalnız,
bayramlar bana matem gibi olsun,
ta ki sen bayramlarım olana dek.
Nice yıldır tutmuyor,
ipek saçları okşayan ellerim,
gözlerimi dağlayıp karanlığa bakacağım,
ta ki senden bir haber alıncaya dek,
ayaklarıma pranga vuracağım,
ta ki sen bir gün bana dönene dek.
Zeytin Gözlüm...
Suskun//
Mikail DedeKayıt Tarihi : 11.10.2017 22:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mikail Dede](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/11/simdi-oralarda-gunes-dogmustur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!