Hayat herşeye rağmen yaşamaya değer
Kalbimin sarayının temelleri yıkıldı
Ayakta kalan bir kaç direk yıkıntısı
Yıkıntıdan kurtarılan kardır sanırdım
Yıkıntıda moloz olmak daha kötüyse
Şimdi ölüm zamanı.
Tenha köşeye atın çöpten farkım ne
Nice aylar büyüttüğün eserin son hali işte
Yıkılmaz zannedenler çöküntüde arar bulursa beni
Kime neyse gidişlerim
Şimdi ölüm zamanı.
Sende kalan umutlarım senin olsun
Gidiyorum aşkım aşkın ölümsüz olduğu yere
Yıkıntılar döküntüye dönüşmeden
Kaçmak bana göre değildi ama
Şimdi ölüm zamanı.
Kayıt Tarihi : 9.2.2006 18:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!