ŞİMDİ ÖLÜM!
Çiçek saksıda
Bülbül kafeste
İnsan hapis…
Ve
çalınıyorsa alın terimiz
aşımız ekmeğimiz
Ve
hava kurşun gibi
ağır zehirlise
daralıyorsa nefesimiz
Gözyaşı dinmiyorsa
çocukların
yeşil maviş kara
gözlerinde
her gün
gülmelere hasret
Karanlık pazarlarda
geleceğimiz
kurban ediliyor
halen
susuyorsa dilimiz
Buna nasıl ?!
yaşamak deniyor
bu nasıl yürek.?!
Sevgisiz ve kimsesiz
aklım fikrim almıyor
hiç anlamıyorum hiç
Lanet olsun …
elli altmış belki yüz yıl
böyle yaşamaktansa
yüzbin kere yeğdir
şimdi ölüm.
jk.
Jean KutluKayıt Tarihi : 25.11.2024 17:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!